Heerlijk weekje Byron Bay
Blijf op de hoogte en volg Dominique
19 November 2015 | Australië, Byron Bay
Hoi lieve bloglezers,
Deze blog ga ik schrijven in dagboekvorm. Waarom? Omdat ik niks wil overslaan over mijn trip naar Byron Bay! Het was simpelweg een supervakantie, waar ik enorm aan toe was. Helaas heb ik ook slecht nieuws gekregen, maar met mijn lieve vriendinnetje Marije aan mijn zijde was er niets dat ik niet aankon!
Woensdag 11 november
Terwijl mijn lieve vrienden en familie in Maastricht zich klaarmaakten voor “de 11e vaan de 11e” in Maastricht zat ik geduldig op het vliegveld te wachten met Marije. We vlogen om 08:10 richting Gold Coast en we landden daar binnen 1,5 uur. We hadden nog niks geboekt voor die nacht en besloten naar het gezellige plaatsje Coollangata te gaan. Het is daar een uur vroeger waardoor we prinsheerlijk om 08:30 aan het ontbijten waren aan het strand. We hadden ontzettend veel geluk met het weer de eerste dag en we hebben de hele dag aan het strand doorgebracht. ’s Avonds zijn we een wandelingetje gaan maken en we kwamen enorm grote (in onze ogen) leguanen tegen onderweg. Na de wandeling wilden we ergens gaan eten maar de meeste keukens sloten om 19:30 hun deuren al. Gelukkig vonden we een Italiaans/Grieks restaurant waar we nog ontvangen konden worden. Na een lekkere maaltijd en een wijntje/corona werden we vergezeld door een kakkerlak op het terras. Dit was de eerste keer dat ik ooit een kakkerlak heb gezien en het was een grote! Jak, we hebben daarna meteen afgerekend bij de ontzettend aardige Deense serveerster en hebben een toetje gehaald bij de McDonalds. Weer terug in ons superleuk ingerichte hostel kwamen we erachter dat er nergens in het hele stadje iets te beleven was na 21:00, dus we zijn op tijd naar bed gegaan. Hier waren we allebei namelijk erg aan toe.
Donderdag 12 november
Na een lekker ontbijtje in het hostel vervolgden we onze reis richting Byron Bay. We liepen in principe van Queensland New South Wales binnen en we kwamen er bij het informatiepunt achter dat het een uur later was dan het hostel dat zo’n 100 meter verderop lag. Heel vreemde ervaring! Na onze iniminitijdreis moesten we nog 45 minuten op de bus wachten die ons binnen 1,5 uur naar Byron zou brengen. Eenmaal aangekomen leken de weergoden goed gezind te zijn en zijn we richting strand gegaan nadat we hadden ingecheckt in Backpackers Inn, het hostel waar we 6 nachten zouden verblijven. ’s Avonds hebben we een lekkere maaltijd gekookt in de keuken van het hostel en zijn we een cocktail gaan drinken.
Vrijdag 13 november
Toen we op vrijdag zagen dat het opnieuw lekker weer leek te worden, zijn we weer richting strand getrokken. Het was een stralend mooie dag en ondanks de grote hoeveelheden zonnebrand zijn we toch nog op een aantal plekjes verbrand. ’s Middags zijn we in een leuk alternatief restaurantje gaan eten. Hele lekkere salade met pompoen, ik ben zo blij dat ik die groente heb ontdekt! Het is zo lekker en ook nog eens gezond, heerlijk gegeten! Na de lunch was het tijd om een bikini te gaan zoeken, ik wilde namelijk graag een nieuwe. Na alle winkels langs te zijn geweest ben ik erachter gekomen hoe kleinborstig de vrouwelijke inwoners van Byron Bay zijn en ik heb de zoektocht opgegeven. ’s Avonds zijn we het nachtleven van Byron gaan verkennen en hoewel ik bijna werd geweigerd aan de deur omdat ik “te veel gedronken had” (ik zal even een beeld schetsen: ik liep rond op mijn teenslippers en struikelde er een beetje overheen, zo “zat” was ik dus) stond ik vol verbazing (en lichtelijke afkeer) te kijken naar het Australische volk dat zich totaal klem zoop. Rond een uur of 01:00 waren we kletsnat van de drankjes die over ons heen waren gestoten en hadden we blauwe tenen van de mensen die erop gingen staan, dus zijn we maar lekker naar huis gegaan.
Zaterdag 14 november
Wat een regenachtige dag moest worden begon heel mooi. We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om naar de vuurtoren te gaan die een eindje buiten het centrum ligt. Het leukste deel van de dag was misschien wel dat we met de FIETS (ja, je leest het goed!) naar het beginpunt van de wandeling zijn gegaan. Het deed zo goed om tijdens deze trip weer te fietsen! Deze konden we gratis huren vanuit het hostel. Eenmaal aangekomen bij de fietsenstalling hadden we een tocht van 1,4 km voor de boeg. Klimmend, klauterend, puffend en zwetend (ja, stiekem hadden we wel een kleine kater) kwamen we aan en onderweg hebben we de mooiste foto’s kunnen maken. Wat een ontzettend mooie plaats is Byron Bay, en Australië in het algemeen trouwens ook. We hebben onderweg zelfs dolfijnen zien zwemmen in de oceaan! Op de terugweg begon de lucht te betrekken en eenmaal aangekomen in het hostel barstte een enorme storm los. Ik heb zo genoten van de weerlichten, lichtflitsen en de keiharde regen! Die avond zijn we uit geweest in het legendarische café Cheeky Monkeys. Het was hilarisch! Mensen dansen er namelijk niet op de vloer, nee, iedereen staat op stoelen, banken en tafels en met een slok op komen de meest bizarre dansstijlen naar boven. Zelf heb ik een mooie blauwe plek overgehouden aan de avond.
Zondag 15 november
De voorspelde regen was er dus eindelijk op zondag, gunstig voor ons met onze brakke hoofden. We hebben de hele middag binnen gezeten voor de tv en dutjes gedaan in de kamer. Ideale rustdag! Op het einde van de dag kreeg ik het verdrietige nieuws dat mijn opa is overleden op zaterdag 14 november om 17:45, Nederlandse tijd. Was wel even slikken om zo ver verwijderd te zijn van mijn familie, vooral omdat ik ook nog eens op een totaal ander tijdstip leef. Ik heb gelukkig iedereen eventjes aan de telefoon gehad, zelfs mijn lieve oma! Ik heb wel een paar tranen laten vallen, maar ergens was de opluchting voelbaar dat mijn opa na een lang, vermoeiend ziekte bed eindelijk rust heeft gevonden.
Maandag 16 november
Het weer leek beter te worden en Marije heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om een surfboard te huren. Ik heb lekker op het strand gehangen en heb een strandwandeling gemaakt. Fijne manier om even uit te waaien en alles op een rijtje te zetten. ’s Avonds hebben we weer lekker zelf gekookt en hebben we wederom voor de tv gehangen.
Dinsdag 17 november
Mijn laatste hele dag Byron was aangebroken en het weer was super! We hebben ’s morgens een yoga les mee gevolgd in “The Art Factory”, een hostel van de Nomads group en één van de meest indrukwekkende hostels dat ik tot nu toe heb gezien. De slaapkamers bevonden zich in tenten en tipi’s en er liepen zoveel dieren rond! ’s Middags hebben we lekker op het strand gelegen en ’s avonds zijn we teruggegaan naar het restaurantje waar we op vrijdag zo lekker hadden geluncht. We zijn begonnen met cocktails en nacho’s, vervolgd door een lekker en gezonde maaltijd waarna we een apple cruble toetje hebben gedeeld. Jam!
Woensdag 18 november
Mijn laatste ochtend in Byron was aangebroken. We hebben naar de zonsopkomst gekeken op het strand en zijn daarna nog 2 uur in bed gekropen. De zon komt hier momenteel op om 05:42, veel te vroeg om op te staan op vakantie. Na het laatste ontbijt en de laatste lekkere zonnestralen heb ik afscheid genomen van Byron Bay en natuurlijk ook van Marije. Ik zie haar de komende 9 maanden niet meer en we hadden het er allebei moeilijk mee. Via deze weg wil ik haar nog een ontzettend fijne tijd in Byron en Nieuw Zeeland wensen en we zien elkaar sowieso terug als ik weer op Nederlandse bodem ben!
Nou, dit was in een vrij grote notendop even samengevat hoe mijn reisje Byron is geweest. Momenteel heb ik er weer een dag aan de receptie op zitten en ik krijg veel complimentjes over mijn kleurtje. Helaas ben ik het hele vakantiegevoel alweer kwijt en ik zou zo weer op avontuur uit willen gaan!
See ya!
Deze blog ga ik schrijven in dagboekvorm. Waarom? Omdat ik niks wil overslaan over mijn trip naar Byron Bay! Het was simpelweg een supervakantie, waar ik enorm aan toe was. Helaas heb ik ook slecht nieuws gekregen, maar met mijn lieve vriendinnetje Marije aan mijn zijde was er niets dat ik niet aankon!
Woensdag 11 november
Terwijl mijn lieve vrienden en familie in Maastricht zich klaarmaakten voor “de 11e vaan de 11e” in Maastricht zat ik geduldig op het vliegveld te wachten met Marije. We vlogen om 08:10 richting Gold Coast en we landden daar binnen 1,5 uur. We hadden nog niks geboekt voor die nacht en besloten naar het gezellige plaatsje Coollangata te gaan. Het is daar een uur vroeger waardoor we prinsheerlijk om 08:30 aan het ontbijten waren aan het strand. We hadden ontzettend veel geluk met het weer de eerste dag en we hebben de hele dag aan het strand doorgebracht. ’s Avonds zijn we een wandelingetje gaan maken en we kwamen enorm grote (in onze ogen) leguanen tegen onderweg. Na de wandeling wilden we ergens gaan eten maar de meeste keukens sloten om 19:30 hun deuren al. Gelukkig vonden we een Italiaans/Grieks restaurant waar we nog ontvangen konden worden. Na een lekkere maaltijd en een wijntje/corona werden we vergezeld door een kakkerlak op het terras. Dit was de eerste keer dat ik ooit een kakkerlak heb gezien en het was een grote! Jak, we hebben daarna meteen afgerekend bij de ontzettend aardige Deense serveerster en hebben een toetje gehaald bij de McDonalds. Weer terug in ons superleuk ingerichte hostel kwamen we erachter dat er nergens in het hele stadje iets te beleven was na 21:00, dus we zijn op tijd naar bed gegaan. Hier waren we allebei namelijk erg aan toe.
Donderdag 12 november
Na een lekker ontbijtje in het hostel vervolgden we onze reis richting Byron Bay. We liepen in principe van Queensland New South Wales binnen en we kwamen er bij het informatiepunt achter dat het een uur later was dan het hostel dat zo’n 100 meter verderop lag. Heel vreemde ervaring! Na onze iniminitijdreis moesten we nog 45 minuten op de bus wachten die ons binnen 1,5 uur naar Byron zou brengen. Eenmaal aangekomen leken de weergoden goed gezind te zijn en zijn we richting strand gegaan nadat we hadden ingecheckt in Backpackers Inn, het hostel waar we 6 nachten zouden verblijven. ’s Avonds hebben we een lekkere maaltijd gekookt in de keuken van het hostel en zijn we een cocktail gaan drinken.
Vrijdag 13 november
Toen we op vrijdag zagen dat het opnieuw lekker weer leek te worden, zijn we weer richting strand getrokken. Het was een stralend mooie dag en ondanks de grote hoeveelheden zonnebrand zijn we toch nog op een aantal plekjes verbrand. ’s Middags zijn we in een leuk alternatief restaurantje gaan eten. Hele lekkere salade met pompoen, ik ben zo blij dat ik die groente heb ontdekt! Het is zo lekker en ook nog eens gezond, heerlijk gegeten! Na de lunch was het tijd om een bikini te gaan zoeken, ik wilde namelijk graag een nieuwe. Na alle winkels langs te zijn geweest ben ik erachter gekomen hoe kleinborstig de vrouwelijke inwoners van Byron Bay zijn en ik heb de zoektocht opgegeven. ’s Avonds zijn we het nachtleven van Byron gaan verkennen en hoewel ik bijna werd geweigerd aan de deur omdat ik “te veel gedronken had” (ik zal even een beeld schetsen: ik liep rond op mijn teenslippers en struikelde er een beetje overheen, zo “zat” was ik dus) stond ik vol verbazing (en lichtelijke afkeer) te kijken naar het Australische volk dat zich totaal klem zoop. Rond een uur of 01:00 waren we kletsnat van de drankjes die over ons heen waren gestoten en hadden we blauwe tenen van de mensen die erop gingen staan, dus zijn we maar lekker naar huis gegaan.
Zaterdag 14 november
Wat een regenachtige dag moest worden begon heel mooi. We hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om naar de vuurtoren te gaan die een eindje buiten het centrum ligt. Het leukste deel van de dag was misschien wel dat we met de FIETS (ja, je leest het goed!) naar het beginpunt van de wandeling zijn gegaan. Het deed zo goed om tijdens deze trip weer te fietsen! Deze konden we gratis huren vanuit het hostel. Eenmaal aangekomen bij de fietsenstalling hadden we een tocht van 1,4 km voor de boeg. Klimmend, klauterend, puffend en zwetend (ja, stiekem hadden we wel een kleine kater) kwamen we aan en onderweg hebben we de mooiste foto’s kunnen maken. Wat een ontzettend mooie plaats is Byron Bay, en Australië in het algemeen trouwens ook. We hebben onderweg zelfs dolfijnen zien zwemmen in de oceaan! Op de terugweg begon de lucht te betrekken en eenmaal aangekomen in het hostel barstte een enorme storm los. Ik heb zo genoten van de weerlichten, lichtflitsen en de keiharde regen! Die avond zijn we uit geweest in het legendarische café Cheeky Monkeys. Het was hilarisch! Mensen dansen er namelijk niet op de vloer, nee, iedereen staat op stoelen, banken en tafels en met een slok op komen de meest bizarre dansstijlen naar boven. Zelf heb ik een mooie blauwe plek overgehouden aan de avond.
Zondag 15 november
De voorspelde regen was er dus eindelijk op zondag, gunstig voor ons met onze brakke hoofden. We hebben de hele middag binnen gezeten voor de tv en dutjes gedaan in de kamer. Ideale rustdag! Op het einde van de dag kreeg ik het verdrietige nieuws dat mijn opa is overleden op zaterdag 14 november om 17:45, Nederlandse tijd. Was wel even slikken om zo ver verwijderd te zijn van mijn familie, vooral omdat ik ook nog eens op een totaal ander tijdstip leef. Ik heb gelukkig iedereen eventjes aan de telefoon gehad, zelfs mijn lieve oma! Ik heb wel een paar tranen laten vallen, maar ergens was de opluchting voelbaar dat mijn opa na een lang, vermoeiend ziekte bed eindelijk rust heeft gevonden.
Maandag 16 november
Het weer leek beter te worden en Marije heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om een surfboard te huren. Ik heb lekker op het strand gehangen en heb een strandwandeling gemaakt. Fijne manier om even uit te waaien en alles op een rijtje te zetten. ’s Avonds hebben we weer lekker zelf gekookt en hebben we wederom voor de tv gehangen.
Dinsdag 17 november
Mijn laatste hele dag Byron was aangebroken en het weer was super! We hebben ’s morgens een yoga les mee gevolgd in “The Art Factory”, een hostel van de Nomads group en één van de meest indrukwekkende hostels dat ik tot nu toe heb gezien. De slaapkamers bevonden zich in tenten en tipi’s en er liepen zoveel dieren rond! ’s Middags hebben we lekker op het strand gelegen en ’s avonds zijn we teruggegaan naar het restaurantje waar we op vrijdag zo lekker hadden geluncht. We zijn begonnen met cocktails en nacho’s, vervolgd door een lekker en gezonde maaltijd waarna we een apple cruble toetje hebben gedeeld. Jam!
Woensdag 18 november
Mijn laatste ochtend in Byron was aangebroken. We hebben naar de zonsopkomst gekeken op het strand en zijn daarna nog 2 uur in bed gekropen. De zon komt hier momenteel op om 05:42, veel te vroeg om op te staan op vakantie. Na het laatste ontbijt en de laatste lekkere zonnestralen heb ik afscheid genomen van Byron Bay en natuurlijk ook van Marije. Ik zie haar de komende 9 maanden niet meer en we hadden het er allebei moeilijk mee. Via deze weg wil ik haar nog een ontzettend fijne tijd in Byron en Nieuw Zeeland wensen en we zien elkaar sowieso terug als ik weer op Nederlandse bodem ben!
Nou, dit was in een vrij grote notendop even samengevat hoe mijn reisje Byron is geweest. Momenteel heb ik er weer een dag aan de receptie op zitten en ik krijg veel complimentjes over mijn kleurtje. Helaas ben ik het hele vakantiegevoel alweer kwijt en ik zou zo weer op avontuur uit willen gaan!
See ya!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
